2 daagse

Dag allemaal
Eerst en vooral het goede nieuws dat ik weer kan smsjes ontvangen en versturen. Ik heb een nieuw nummer: +91 9677721850. Joepie!

Vorige week dus 2 nachten gelogeerd bij een gastgezin. Het was de eerste keer sinds we in India zijn dat we gescheiden werden en dat vond ik niet leuk.
Ik zag het in het begin echt niet zitten om bij een gezin, die ik niet ken, die mijn taal niet spreekt, die mij niet kent,... te overnachten. Maar soms moet je op je tanden bijten en dat heb ik gedaan. Het viel uiteindelijk goed mee. We werden de 27ste opgehaald, met de moto, waauw! Echt sjiek, cruisen door het prachtige landschap, stoffige weggetjes, mini-dorpjes, ... De rit op de moto is een van de mooiste ervaringen die ik hier in India al heb gehad! Meer van dat aub!
Eens aangekomen bij het gezin was het voor iedereen een beetje raar en onwennig. Bharathi, mijn adoptie-papa sprak een klein beetje Engels, zijn vrouw Tamilmani (ofzoiets, die gasten hebben hier de raarste namen) een woord of 5. Ze hadden een zoon van 6, Thiruventhan en een dochter van 3, Yowgrifaty (ofzo). Door te helpen met het Engels huiswerk van de zoon, laat ik hem Thiru. noemen, bloeiden we een beetje open. Bharathi hielp met groentjes wassen en snijden. Ik was een beetje verbaasd dit te zien. Ik dacht dat mannen zich daar absoluut niet mee bezig hielden. Hij was ook echt een lieve papa voor zijn kinderen.
Toen we gingen slapen, mocht ik op een soort bed liggen. Er was niet echt een matras, maar een soort touwen die opgespannen waren. Zij sliepen op de grond op zo`n matje. Als ik kijk wat we hier in onze organisatie ter beschikking hebben, dan leven we in luxe. Als ik kijk wat we in Belgie tot onze beschikking hebben, dan leven we in een paradijs!
Om 5u30 stonden ze al op, om te wassen, te koken, …
Tegen 9u vertelde Bharathi me dat hij naar het gerecht moest en dat ik even bij zijn zus, Maladi (haha), moest blijven. Hij bracht me naar daar met de moto. Maladi is een verpleegster in een priveziekenhuis in een stad, Koelitalai genaamd. We namen de bus daarnaartoe. Zelfs in de bus spelen ze van die marginaal slecht tamilfilms. Maladi was denk ik echt trots dat ze op mij mocht letten, ik voelde het een beetje aan alsof ze met mij wou pronken, haar witte vriendinne... Het ziekenhuis was vuil, onhygienisch, volgestopt met mensen. Ik wou daar zo gauw mogelijk weg. Na een verplicht babbeltje met de dokter (want ja, dien spreekt Engels en ik ben een witte en dus belangrijk...) gingen we de stad in om wat spullen te kopen voor Maladi. We bezochten een prachtige tempel, heel donker vanbinnen, af en toe eens verlicht door een kaarsje. Heel mysterieus en prachtig. Wel spijtig dat er een zware geur van koeienkak ging.
Tegen 12u kwam Bharathi mij weer ophalen en samen gingen we ook nog eens naar het gerecht. Daar ontmoette ik vrouwen die lid zijn van Swate en in Areds werken. Ze waren daar omdat er een proces was voor een zaak die al 5 jaar aansleept. Het gaat over een meisje die nu 17 is, 13 als de feiten zich voordeden. Ze werd ontvoerd door meerdere mannen en werd waarschijnlijk verkracht. Ik heb het meisje zelf gezien en zag dat ze nog steeds getraumatiseerd is. Er is tot nu toe 1 persoon veroodeeld. Nog 6 te gaan... De politie doet al het mogelijke om het proces te vertragen, wss omdat er een aantal agenten bij betrokken waren. Ik heb het niet volledig verstaan, maar ga van Christy meer info over de zaak krijgen. Het was zo fantastisch om te zien wat voor een moed die vrouwen hebben om door te gaan met het proces, ook al sleept het al zo lang aan. Er zal gerechtigheid volgen!
Op weg naar het dorp waar Bharathi woont hebben we nog een prachtige tempel bezocht. Hij lag bovenop een berg, maar we hadden te weinig tijd om tot daar te stappen. De voet van de berg lag in een uitgestorven dorpje, vooral bewoond door apen. Prachtig om te zien! In de inkom zaten er een paar guru`s die duidelijk helemaal met hun hoofd bij hun Hindu-god waren! Prachtig om allemaal te zien en te beleven!
In de late namiddag heb ik nog een sangam meegevolgd in een dorpje verderop. Een sangam is een soort vrouwenraad, waar problemen voorgelegd worden en waar gezamenlijk een oplossing voor gezocht wordt. Bijvoorbeeld drinkbaar water in een dorp of de nood aan alternatieve jobs.
Bharathi zijn job is denk ik een beetje te vergelijken met een sociaal werker uit Belgie.
Savonds kreeg ik van zijn gezin nog een kettingetje dat hun dochter normaal draagt, echt lief! Ondertussen voelde ik me wat al meer op mijn gemak in hun gezin, ook al spraken we nog steeds verschillende talen. Met een beetje gebarentaal praatten we over onze familie, hoe groot die is, wat iedereen doet, ...
De dag erna bezochten we nog wat mensen die alternatieve jobs hebben. We bezochten een stonecutter, die slijpen stenen om dan in juweeltjes te plaatsen, een kleermaker en een boer.
Toen we terug naar ons `huis` reden was ik zo blij om mijn compagnongs terug te zien. We hadden zoveel verhalen en ervaringen om elkaar te vertellen. Ik heb beseft dat ik nog niet helemaal klaar ben om India alleen te ontdekken.

Tot hier mijn dorpservaring. Het was plezant, maar omdat ik wit ben behandelden ze me anders. Communiceren met mensen met een andere taal is moeilijk, maar niet onmogelijk.
Ik heb natuurlijk niet al mijn ervaringen en gevoelens hierop geschreven, dat is gewoon teveel.

Wat heb ik anders nog meegemaakt. Een computercrisis. Waardoor alle mappen gedupliceerd werden. Er kwam een computertechnicus aan de pas die heel de computer moest reinstaleren. Een nieuwe windows enal! Nog een sjans dat we in India zitten waar er veel computeringenieurs zitten. Nu blijkt alles terug in orde. Voorlopig mag het wel stoppen met de logistieke problemen hier. Alleen zo jammer dat we geen foto`s kunnen doorzenden met dat traag internet hier.

Ik ben ook al bijna een week ziek. Ik had een dag lang koorts, buikpijn, diarree, hoofdpijn, ... Na de diarree kwam constipatie. Na de constipatie kwam terug de diarree en nu zit ik terug in de constipatietijd. Yihaa... Hopelijk vinden mijn darmen vlug hun juiste functie terug!

We hebben al serieus slecht momenten meegemaakt, heimwee, ergernis, hoofdpijn, frustaties, ... Maar dat is natuurlijk normaal. Het nieuwe is er ook al een klein beetje van, dus het gewone leven begint zich hier te ontplooien, met al zijn facetten...

We hebben ons stageplan gemaakt. Ik zet het hier eens op, zodat jullie zien met wat we ons zoal gaan bezig houden

Januari 2010
04/01 – 10/01
- stagevoorbereidingen
- aankomst in Delhi
11/01 – 17/01
- 2-daagse in Delhi
- treinreis naar Chennai (36u)
- treinreis naar Karur
- aankomst Renganathapuram
- Pongalfeest
18/01 – 24/01
- 1ste stageweek
- documenteren over organisatie en zijn projecten
- theorielessen Samy: kastesysteem, NGO-wereld, familiestructuur
- bezoek aan SWATE
- Belgisch bezoek begeleiden en informeren
- theatervoorstelling SWATE bijwonen
- staffmeeting
25/01 – 31/01
- theorielessen Samy: microkrediet en globalisering
- Republic Day gevierd op Playway School
- 2-daags inleefproject in Dorp
- staffmeeting + feedback gastgezin over 2-daagse
- interview geven aan plaatselijke krant

Februari 2010
01/02 – 07/02
- stageplan opmaken
- uitschrijven ervaringen 2-daagse
- stageagenda opmaken
- schrijven tekst voor in krant
- evaluatie 2-daagse en verblijf bij Areds tot nu toe
- theorieles Samy
- 06/02: vertrek naar Chennai
- 07/02: dag in Chennai
08/02 – 14/02
- 08/02: VIC-meeting
- 09/02: VIC-meeting + vertrek naar Karur
- technisch materiaal in orde zetten
- test camera’s
15/02 – 21/02
- meewerken binnen SWATE
- voorbereiding IWD
- in beeld brengen (foto en video)
- deelnemen aan culturele training
22/02 – 28/02
- voorbereiding IWD
- meewerken in SWATE
- ? 26/02: seminarie over sociale ondernemingen en gemeenschapsontwikkeling
- ? 27/02: seminarie over sociale ondernemingen en gemeenschapsontwikkeling

Maart 2010
01/03 – 07/03
- IWD: rally, publieke vergadering, cultureel programma
- in beeld brengen IWD
08/03 – 14/03
- 08/03: Internation Women’s Day
- volgen evenementen + in beeld brengen
- voorbereiding verblijf in Playway School
- workshop annual day voorbereiden
15/03 – 21/03
- 15/03: vertrek naar Playway School
- workshops met kinderen
- voorbereiden Annual Day
- kinderen zoeken voor project
- jongen en meisje volgen
22/03 – 28/03
- workshops met kinderen
- voorbereiden Annual Day
- 27/03: Annual Day
- 28/03: vertrek naar Kerala
29/03 – 04/04
- Kerala: bezoek Fien en Cynthia
- 04/04: Pasen + vertrek naar Sri Lanka

April 2010
05/04 – 11/04
- 05/04: visum verlengen
- trip in Sri Lanka
- 09/10: terug naar Renganathapuram
12/04 – 18/04
- Research documentaire illegale zandmijnen + weg constructie + vuilnis
- opmaken scenario/decoupage
- organiseren en afspraken maken
19/04 – 25/04
- draaien documentaire illegale zandmijnen + weg constructie + vuilnis
26/04 – 02/05
- monteren en afwerken documentaire
- 01/05: dag van de Arbeid

Mei 2010
03/05 – 09/05
- zomerkamp
- project ‘India vanuit kindermond’ + creatieve reflectie
10/05 – 16/05
- project ‘India vanuit kindermond’ + creatieve reflectie
- monteren ‘India vanuit een kindermond’
17/05 – 23/05
- thesis
- ACTS deelnemen
24/05 – 30/05
- thesis
- ACTS deelnemem

Juni 2010
31/05 – 06/06
- expositie audiovisueel materiaal
- 05/06: afscheid stageplaats
06/06 – 27/06
- reizen


Voila, nu moet ik misschien niet meer zoveel de vraag beantwoorden: Wat doe je nu eigenlijk op stage?
Eind maart gaan we ook 2 weekjes op reis, eerst naar Kerala, daarna naar Sri Lanka om ons visum te verlengen. We kijken ernaar uit!
Nu zaterdagnacht nemen we de nachttrein naar Chennai, om eerst een dagje de toerist af te hangen en daarna een 2-daagse conferentie met VIC, de Belgische partnerorganisatie mee te maken. Joepie! Meer info op de blog volgende week ergens!

See you folks

Heel veel lieve groetjes vanuit het soms kuttig en soms het wonderbaarlijke India